بیداد

 

شفیعی کدکنی...

 

به جان، جوشم که جویای تو باشم

خَسی بر موج دریای تو باشم

تمامِ آرزوهای منی، کاش

یکی از آرزوهای تو باشم!

 

بیداد...

 سعدی... مرا تو جان عزیزی و یار محترمیبه هر چه حکم کنی بر وجود من حکمی!غمت مباد و گزندت مباد و درد مبادکه مونس دل و آرام جان و دفع غمیهزار تندی و سختی بکن که سهل بودجفای مثل تو بردن که سابق کرمی!ندانم بیداد...

 

حسین منزوی...

پشت در سرای تو با من قرار نیست

بگشای در که حوصله‌ی انتظار نیست!

تنها تو برکه‌وار زلال ِ تلالوئی

کز هیچ سو بر آینه‌های ات غبار نیست

جز دست‌های تو ، که بهار ِ نوازش‌اند

با هیچ باغ‌ و باغچه این برگ و بار نیست!

غیر از جبین و چشم تو ، این برگ معرفت

با هیچ متن، حاشیه‌ی اعتبار نیست

هر رفتنی به سوی تو برگشت می‌خورد

ما را که جز طواف حریم ات مدار نیست!

با من بخوان که غلغله در گنبد افکنیم

از نغمه‌ای که خوش‌تر از آن یادگار نیست...

 

بیداد...